Ο Άγιος Βονιφάτιος (Bonifatius) απόστολος της Γερμανίας (5 Ιουνίου)
του Πανοσιολ. Αρχιμ. Συμεών Αυγουστάκη
Ο Άγιος Βονιφάτιος γεννήθηκε γύρω στο 672 στο Έξετερ του Βέσσεξ, περιοχή της σημερινής Αγγλίας, από επιφανή οικογένεια. Το όνομα που έφερε κατά τη βάπτιση του ήταν Βινφρίδος (Winfried).
Σπούδασε στις μονές του Έξετερ και του Νάτσελ λαμβάνοντας μεγάλη μόρφωση στη θεολογία όσο και στις επιστήμες. Διέπρεψε για τις επιδόσεις του ως καθηγητής μοναστηριακών σχολών, όπως και για το πρωτοποριακό έργο του στη σύνταξη της πρώτης αγγλικής γραμματικής στη λατινική γλώσσα, στη συγγραφή πολλών ποιημάτων και υπήρξε επιπλέον καλός ερμηνευτής της Αγίας Γραφής.
Στο διάστημα αυτό εκάρη μοναχός στην ιστορική μονή του Νάτσελ ακλουθώντας το τάγμα των Βενεδίκτων. Το 702 σε ηλικία τριάντα ετών χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και αναδύθηκε με θείο ζήλο στα ποιμαντικά του καθήκοντα.
Το 716 εγκατέλειψε τη μονή του Νάτσελ με την ευλογία του ηγουμένου Βινβέρτου και μαζί με άλλους αδελφούς της μονής ενίσχυσαν την ιεραποστολική ομάδα του Αγίου Βιλλιβρόρδου στη βορειοανατολική Ολλανδία.
Αλλά λόγω της αντιχριστιανικής ηγεμονίας του Ράντμποντ και λόγω του πολέμου που είχε ξεσπάσει μεταξύ του προαναφερθέντος ηγεμόνος και του Καρόλου Μαρτέλου δεν είχαν άλλη επιλογή παρά να επιστρέψουν προσωρινά πίσω στην Αγγλία.
Ο επίσκοπος του Βίντσεστερ μαζί με την αδελφότητα της μονής του Νάτσελ πρότειναν στον Βονιφάτιο την ηγουμενία μετά την αποβίωση του ηγουμένου Βινβέρτου, αλλά λόγω του ζήλου του για την ιεραποστολή αρνείται την πρόταση αυτή.
Το 718 ο Βονιφάτιος επισκέφθηκε τον Παπά Γρηγόριο τον Β΄. Ο Πάπας τον εμψύχωσε και του έδωσε δύναμη για να εκπληρώσει τον πόθο του για την ιεραποστολή. Του ανέθεσε δια επισήμου γράμματος τον εκχριστιανισμό της Γερμανίας και τον μετονόμασε σε Βονιφάτιο.
Μέχρι τότε δεν είχε γίνει ξανά καμία προσπάθεια για την μετάδοση του Ευαγγελίου στη Γερμανία. Οι κάτοικοι της τότε Γερμανίας ήταν Φράγκοι ειδωλολάτρες και δεν είχαν καμία σχέση με τον Χριστιανισμό.
Ο Βονιφάτιος άρχισε αμέσως ιεραποστολικές περιοδείες στη Γερμανία, ξεκινώντας από τις Άλπεις της Βαυαρίας και φθάνοντας στη Θουριγγία. Εκεί κήρυξε το Ευαγγέλιο και βάφτισε μεγάλο αριθμό ειδωλολατρών, αλλά επανέφερε επίσης στην ορθή πίστη τους λίγους χριστιανούς που ζούσαν στις περιοχές αυτές και είχαν πέσει σε πολλές αιρέσεις της εποχής εκείνης.
Το 720 μετά τις πολιτικές αλλαγές που υπήρξαν στην Ολλανδία με την κοίμηση του ειδωλολάτρη ηγεμόνα Ράντμποντ και την ανάληψη της ηγεμονίας της περιοχής από τον Κάρολο Μαρτέλο, ένα ηγεμόνα φιλικό προς τον χριστιανικό κόσμο, αφού και ο ίδιος σε μικρό χρονικό διάστημα αποφάσισε να βαπτιστεί χριστιανός από τον Βιλλιβρόρδο, ο Βονιφάτιος αποφάσισε να διακόψει για τρία χρόνια την ιεραποστολή του στη Γερμανία, με σκοπό να βοηθήσει τον Βιλλιβρόρδο στην Ολλανδία.
Εκεί συνέχισε το έργο του, διέδωσε το Ευαγγέλιο και βοήθησε στο να επανέλθει η τάξη και να διορθωθεί η ζημιά που είχε φέρει ο ειδωλολάτρης Ράντμποντ.
Μετά τη βοήθεια που πρόσφερε στο γέροντα του Βιλλιβρόρδο στην Ολλανδία, επέστρεψε στη Γερμανία για να συνεχίσει και εκεί τη μετάδοση του Ευαγγελίου. Αυτή τη φορά συγκρότησε χριστιανικές κοινότητες στις περιοχές του Έσσεν και της Σαξωνίας.
Το 722 επισκέφθηκε πάλι τον Πάπα Γρηγόριο Β΄ στη Ρώμη. Ο Πάπας βλέποντας τις πολλές επιτυχίες του Βονιφάτιου στο ιεραποστολικό έργο τον χειροτόνησε επίσκοπο, χωρίς συγκεκριμένη έδρα αλλά με εξάρτηση απ’ ευθείας από τη Ρώμη.
Το 732 ο νέος Πάπας Γρηγόριος Γ΄ τον προήγαγε σε Αρχιεπίσκοπο και του έδωσε εντολή να δημιουργήσει επισκοπές. Αρχικά ίδρυσε τέσσερις επισκοπές, Σάλτσμπουργκ. Φράϊζινγκ, Ράτισμπον και Πασσάου, ενώ μετά από μερικά χρόνια ίδρυσε και την επισκοπή του Άιχστετ. Η έδρα της Αρχιεπισκοπής ορίστηκε στο Μάιντς.
Έτσι πλέον δεν έχουμε μόνο μία ιεραποστολική δράση στην χώρα των Φράγκων, αλλά και τη δημιουργία μιας οργανωμένης εκκλησίας σε μικρό σχετικά χρονικό διάστημα. Στο ταξίδι που πραγματοποίησε στη Ρώμη το 738 ο πρώτος πλέον Αρχιεπίσκοπος Γερμανίας Βονιφάτιος, μετά από την ενημέρωση στον Πάπα για την πορεία της γερμανικής εκκλησίας, του δόθηκε ο μεγάλος τιμητικός τίτλος του Λεγάτου της αποστολικής έδρας.
Την περίοδο αυτή ιδρύθηκαν και τα πρώτα οργανωμένα μοναστήρια στην περιοχή της Γερμανίας από τον Βονιφάτιο. Το 744 στο σημείο που συνορεύουν οι τέσσερις γερμανικές επαρχίες, δηλαδή η Φριζ, το Έσσεν, η Βαυαρία και η Θουριγγία, οικοδομήθηκε η λεγόμενη μονή της Φούλντας, μέσα στο δάσος της Φούλντας.
Η επιλογή της τοποθεσίας της εγκατάστασης της μονής δεν ήταν τυχαία, σκοπό είχε να συμβολίσει την ενότητα των τεσσάρων επισκοπών. Το μοναστήρι αυτό υπήρξε ένα από τα μεγαλύτερα για τη Δύση και δεν είχε να ζηλέψει τίποτα από τα μοναστήρια της Ανατολής. Την εποχή αυτή φιλοξενούσε περίπου 400 μοναχούς.
Αναδείχτηκε σε μεγάλη πνευματική εστία για την προετοιμασία των στελεχών του ιεραποστολικού έργου και χρησίμευε ως τόπος διαμονής του Αρχιεπισκόπου. Σε μικρό χρονικό διάστημα οικοδομήθηκαν επίσης πάρα πολλά γυναικεία και ανδρικά μοναστήρια στην ευρύτερη περιοχή.
Γνωστά μοναστήρια που ιδρύθηκαν επί Βονιφατίου ήταν οι μονές του Fritzlar, Ohrdruf, Tauberbischofsheim, Kitzingen, Ochsenfurt. Στην οργάνωση των πολλών μοναστηριών που ιδρύθηκαν την εποχή αυτή βοήθησαν πολλοί μοναχοί και μοναχές ερχόμενοι από την Αγγλία.
Σκοπός τους ήταν να μεταδώσουν στους νέους αρχάριους μοναχούς το μοναστικό τυπικό και τη μοναχική τους εμπειρία.
Το 754 με την άδεια του Πάπα Στεφάνου Β΄ χειροτόνησε και άφησε διάδοχο του στον αρχιεπισκοπικό θρόνο στην εκκλησία της Γερμανίας το συνεργάτη του Λούλλο. Αυτός υπήρξε επάξιος διάδοχος του Βονιφάτιου, φλογερός κήρυκας του Ευαγγελίου και ένας ισχυρός ιεραπόστολος.
Μετά από την οικειοθελή αποχώρηση του από τον αρχιεπισκοπικό θρόνο συνέχισε τη διακονία του ως ιεραπόστολος στην αγαπημένη του Ολλανδία. Αλλά στις 5 Ιουνίου του 754 φονεύθηκε από εξαγριωμένους ειδωλολάτρες καθώς ετοιμαζόταν να τελέσει το μυστήριο του βαπτίσματος σε νέους χριστιανούς στις όχθες ενός ποταμού.
Συνολικά σφαγιάσθηκαν πενήντα δύο άτομα, ο Βονιφάτιος, ο επίσκοπος Εοβάνος, τρεις ιερείς, τρεις διάκονοι, τέσσερις μοναχοί και σαράντα ακόμα λαϊκοί. Ενταφιάσθηκε στο μεγάλο μοναστήρι της Fulda, το οποίο έγινε πόλος έλξης για πολλούς προσκυνητές. Η ημέρα μνήμης του είναι η 5η Ιουνίου.
Ο Βονιφάτιος κατάφερε να διαμορφώσει τη χριστιανική και την εκκλησιαστική ταυτότητα του Φραγκικού κράτους και με το αίμα του θεμελίωσε τις προϋποθέσεις για την πνευματική ανάπτυξη της Φραγκικής εκκλησίας κατά την περίοδο της βασιλείας του Καρλομάγνου.
† Αρχιμ. Συμεών Αυγουστάκης (2010)
Μεγαλυνάριον:
Αποστόλων ώφθης ο μιμητής, των βαρβάρων φύλων ο ακάματος φωτιστής, Γερμανίας μέγας εν ιεράρχαις πάτερ, μαρτύρων χαίροις κλέος ω Βονιβάτιε.
Βιβλιογραφία
Das Synaxarion, die Leben der Heiligen der Orthodoxen Kirche, εκδώσεις Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου Κορακιές Χανιά.
Θρησκευτική και Ηθική εγκυκλοπαίδεια 3ος τόμος, Αθήνα 1963
Γεώργιος Πιπεράκης, «Η εν Ορθοδοξία ηνωμένη Ευρώπη» εκδώσεις Επτάλοφος
http://www.heiligenlexikon.de
Vera Schauber, Hanns Michael Schindler «Bildlexikon der Heiligen, Seligen und Namenspatrone », Pattloch
Πηγή: Ιερά Μητρόπολη Γορτύνης και Αρκαδίας
Εικόνα από: wikipedia
***
Σήμερα τιμούνται και οι άγιοι:
Ο Άγιος Δωρόθεος Ιερομάρτυρας επίσκοπος Τύρου (5 Ιουνίου)
Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΟΜΑΡΤΥΣ ΜΑΡΚΟΣ (+ 5 Ιουνίου 1801)
Απόδοση της εορτής του Πάσχα
Άγιοι Δέκα Μάρτυρες εν Αιγύπτω
Άγιος Χριστόφορος από τη Ρώμη
Άγιος Κόνων από τη Ρώμη
Μνήμη της επενεχθείσης ημίν φοβεράς απειλής και ανάγκης, εν τη των βαρβάρων επιδρομή
Άγιος Νόννος
Άγιος Θεόδωρος Γιάροσλαβ ο Δούκας
Άγιος Πλούταρχος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου
Όσιος Θεόδωρος επίσκοπος Τύρου
Νηστεία – Επιτρέπεται το ψάρι
Αγιοι Πατερες
Source link
Από την σελίδα oikohouse.wordpress.com
Post a Comment