Σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα και εγκυμοσύνη

Εάν έχετε ένα σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα (ΣΜΝ) ή είχατε κάποιο στο παρελθόν, θα επηρεάσει τις πιθανότητές σας να αποκτήσετε μωρό;

Είναι μια ερώτηση που πολλές γυναίκες έχουν συζητήσει με τους γιατρούς τους – ή έχουν σκεφτεί αθόρυβα με τον εαυτό τους – όταν σχεδιάζουν μια εγκυμοσύνη ή ασχολούνται με μια μη προγραμματισμένη εγκυμοσύνη.

Τα ποσοστά ανίχνευσης των ΣΜΝ στη χώρα του Καναδά είναι άγνωστα, αλλά η ιατρική κοινότητα υποψιάζεται ότι οι έγκυες γυναίκες δεν το ψάχνουν αρκετά- και θα μπορούσε να έχει επιπτώσεις στην υγεία του μωρού.

Σύμφωνα με τον Οργανισμό Δημόσιας Υγείας του Καναδά, τα εθνικά ποσοστά μόλυνσης έχουν εκτοξευθεί από τα τέλη της δεκαετίας του 1990. Ορισμένες από αυτές τις λοιμώξεις επανήλθαν μετά από εξάλειψη.

Από το 1998 έως το 2015 (τα πλέον πρόσφατα διαθέσιμα εθνικά δεδομένα), τα χλαμύδια – το συχνότερα αναφερθέν ΣΜΝ στον Καναδά – αυξήθηκαν από 39.372 σε 116.499 ετήσιες περιπτώσεις μεταξύ όλων των ηλικιών και φύλων και τα ποσοστά γονόρροιας αυξήθηκαν από 5.076 σε 19.845 την ίδια χρονική περίοδο . Τα ποσοστά λοιμώξεων από σύφιλη αυξήθηκαν δραματικά από 501 σε 4.551 περιπτώσεις.
Αλλά όταν το 20% των εγκύων, κατά μέσο όρο, στη Μανιτόμπα, για παράδειγμα, δεν εξετάζεται ακόμα για τη γονόρροια και τα χλαμύδια κατά τη διάρκεια αυτής της ήδη ευαίσθητης περιόδου, οι γιατροί ανησυχούν ότι δεν πληρούνται οι σημαντικές προγεννητικές ανάγκες κάθε γυναίκας.

Αυτές είναι χαμένες ευκαιρίες για θεραπεία για τις μέλλουσες μητέρες. Όχι μόνο για την πρόληψη και τη θεραπεία ενός ΣΜΝ μεταξύ του μωρού και της μητέρας, αλλά και για την πρόληψη άλλων ανωμαλιών της εγκυμοσύνης όπως η πρόωρη γέννηση και η πρόωρη ρήξη των μεμβρανών (PPROM).

Γενικά, συνιστάται η καθολική εξέταση των ΣΜΝ και του HIV, αλλά δεν είναι υποχρεωτική. Κάποιοι επαγγελματίες μπορούν να παρακολουθήσουν μόνο εκείνους που διατρέχουν υψηλό κίνδυνο μόλυνσης. Δυστυχώς, οι περισσότεροι άνθρωποι που βρίσκονται σε μια σταθερή και αφοσιωμένη σχέση δεν αισθάνονται ότι κινδυνεύουν από τα ΣΜΝ επειδή κάνουν σεξ με κάποιον που εμπιστεύονται και είναι δύσκολο να ρωτήσουν από το άτομο αυτό αν υπάρχει πιθανότητα να τους προκάλεσε κάποια μόλυνση. Ως αποτέλεσμα, δεν είναι συνηθισμένο για μια γυναίκα να πάρει την πρωτοβουλία για τον εαυτό της και να ζητήσει τον έλεγχο των ΣΜΝ.

Συνήθως υπάρχει παρακολουθηση για τον HIV, την ηπατίτιδα Β, τη σύφιλη, τη γονόρροια, τα χλαμύδια και ανάλογα με τους παράγοντες κινδύνου, την ηπατίτιδα C. Ο HIV, για παράδειγμα, είναι πολύ λιγότερο κοινός. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι τα χλαμύδια είναι η πιο συχνά παρατηρούμενη σεξουαλικά μεταδιδόμενη λοίμωξη.

Προγραμματισμός για σύλληψη με ΣΜΝ
Όταν η εγκυμοσύνη είναι ο στόχος, αλλά η μητέρα απέκτησε ένα ΣΜΝ πριν από την εγκυμοσύνη της, μπορεί να οδηγήσει σε δυσκολίες στη σύλληψη ή στη στειρότητα. Για παράδειγμα, οι λοιμώξεις από γονόρροια έχουν τη δυνατότητα να προκαλέσουν βλάβη στις σάλπιγγες και να οδηγήσουν σε στειρότητα λόγω των σαλπίγγων (γνωστό ως αποκλεισμένοι σωλήνες). Σε γενικές γραμμές, τα ΣΜΝ επηρεάζουν μόνο την ικανότητα της σύλληψης εάν έχουν βλάψει τα όργανα που είναι απαραίτητα για τη σύλληψη. Η γονόρροια και τα χλαμύδια, ειδικότερα, είναι βακτήρια με εξαιρετικές ιδιότητες προσκόλλησης και η μόλυνση μπορεί να εξαπλωθεί στη μήτρα και τις σάλπιγγες. Αυτό έχει τη δυνατότητα να προκαλέσει μόνιμη βλάβη και σκασίματα στις σάλπιγγες, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει δύσκολη τη σύλληψη χωρίς τις τεχνολογίες υποβοηθούμενης αναπαραγωγής ακόμη και πολλά χρόνια μετά από μια σοβαρή λοίμωξη (γονόρροια ή χλαμύδια). Επίσης, μια μόλυνση από γονόρροια ή χλαμύδια που περιορίζεται στον τράχηλο και δεν ανέβηκε ψηλότερα στον αναπαραγωγικό σωλήνα δεν θα επηρεάσει συνήθως την ικανότητα να συλλάβετε άμεσα.

Οι επιπτώσεις στη μαμά
Η μετάβαση σε μια εγκυμοσύνη με ΣΜΝ μπορεί να επηρεάσει τις γυναίκες με διάφορους τρόπους. Πρώτον, πολλά ΣΜΝ, όπως η γονόρροια, η σύφιλη και τα χλαμύδια, έχουν συνδεθεί με επιπλοκές όπως η πρόωρη γέννηση, οι αποβολές και η θνησιγένεια. Μπορούν επίσης να προκαλέσουν PPROM, μια κατάσταση όπου η αμνιοτική μεμβράνη που περιβάλλει το μωρό σπάει πριν από την εβδομάδα 37, αυξάνοντας έτσι τον κίνδυνο για μόλυνση και πρόωρη γέννηση.

Και ανάλογα με το ΣΜΝ, μπορεί να υπάρξει ένα ευρύ φάσμα επιπτώσεων στη μαμά. Μία από αυτές τις επιπλοκές είναι η φλεγμονή του τραχήλου της μήτρας (ή της τραχηλίτιδας), η οποία για τη μαμά είναι απλή υπόθεση – αλλά για το μωρό, μπορεί να προκαλέσει μεγαλύτερα προβλήματα. Η γονόρροια και τα χλαμύδια μπορούν να προκαλέσουν τραχηλίτιδα, και πολλές γυναίκες μπορεί να είναι ασυμπτωματικές, κάτι τέτοιο είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο. Οι επιπλοκές περιλαμβάνουν την αύξηση κολπικών εκκρίσεων, δυσφορία και μερικές φορές πιο επιθετικές λοιμώξεις για τη μαμά.

Ωστόσο, όλα αυτά τα θέματα μπορούν να αντιμετωπιστούν με αντιβιοτικά που επιλέγονται ειδικά για την ασφάλεια κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Εάν μια μέλλουσα μητέρα έχει HIV, θα πρέπει να έχει τακτικές διαβουλεύσεις με έναν ειδικό το συντομότερο δυνατόν, σύμφωνα με την Υπηρεσία Δημόσιας Υγείας, δεδομένου ότι η έγκαιρη διαχείριση δημιουργεί τη μεγαλύτερη πιθανότητα για ιογενή καταστολή.

Εάν είναι εφικτό να κρατήθεί καλά το ιογενές φορτίο της γυναίκας, η προγεννητική της φροντίδα μοιάζει πολύ με την καθεμία, αλλά με λίγες περισσότερες εξετάσεις αίματος για να παρακολουθείται το ιογενές φορτίο του HIV. Αν κάποιος έχει πολύ καλά ελεγχόμενο ιικό φορτίο κατά τον τοκετό, θα μπορεί να προχωρήσει και σε φυσιολογικό τοκετό μέσω του κόλπου. Είναι ασυνήθιστο αυτές τις μέρες για κάποιον να έχει ένα ιογενές φορτίο αρκετά υψηλό ώστε να οδηγήσει στην αλλαγή του σχέδιό για τοκετό με καισαρική τομή.

Επιπτώσεις στο μωρό
Οι μολύνσεις μπορούν να περάσουν από τη μητέρα στο μωρό και μπορεί να συμβεί με λίγες διαφορετικές οδούς, μεταξύ άλλων μέσω του πλακούντα ή κατά τη διάρκεια του τοκετού. Με τη γονόρροια και τα χλαμύδια ειδικότερα, εάν αφεθούν χωρίς θεραπεία, το μωρό κινδυνεύει να προσβληθεί και από τα δύο ΣΜΝ. Και αν το μωρό αποκτήσει τη λοίμωξη, διατρέχει τον κίνδυνο να έχει προβλήματα με τα μάτια – βασικά, η γονόρροια ή τα χλαμύδια μπορούν να μολύνουν τα μάτια του μωρού.

Αυτές οι μολύνσεις των ματιών μπορεί να προκαλέσουν και μακροπρόθεσμες συνέπειες. Με τη γονόρροια, το μωρό κινδυνεύει να παρουσιάσει εξανθήματα στον κερατοειδή, ενώ τα χλαμύδια θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε επιθετική πνευμονία για τους πρώτους τρεις έως τέσσερις μήνες της ζωής του.

Οι μολύνσεις των ματιών είναι μια πολύ σοβαρή επιπλοκή, καθώς μπορούν να οδηγήσουν σε απώλεια όρασης. Παρά την εξέταση, είναι συνηθισμένη η χρήση αλοιφής ή σταγόνων κατά τη γέννηση για την προστασία των ματιών του μωρού από μια λοίμωξη που θα μπορούσε να έχει αποκτηθεί πρόσφατα και θα μπορούσε να είχε χαθεί κατά τη διάρκεια της εξέτασης.

Για τις λοιμώξεις των γεννητικών οργάνων με τον ιό του απλού έρπητα, που είναι εξαιρετικά συχνή, το μωρό κινδυνεύει να αναπτύξει πνευμονική νόσο, επιληπτικές κρίσεις και πυρετό. Υπάρχει επίσης υψηλό ποσοστό θνησιμότητας μετά την επαφή με μολυσμένες γεννητικές εκκρίσεις κατά τη διάρκεια του τοκετού. Επίσης, ο κίνδυνος μετάδοσης από τη μητέρα στο μωρό είναι υψηλότερος όταν η μαμά έχει γεννητικές αλλοιώσεις κατά τη διάρκεια του τοκετού, ειδικά εάν η μόλυνση αποκτήθηκε προς το τέλος της εγκυμοσύνης της.

Με τη σύφιλη, οι συνέπειες της μετάδοσης της λοίμωξης από τη μητέρα στο μωρό περιλαμβάνουν το θάνατο του εμβρύου και τη συγγενή λοίμωξη, που μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα τόσο σωματικές όσο και ψυχικές αναπτυξιακές αναπηρίες.

Αν η μητέρα έχει HIV, ωστόσο, ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι η μετάδοση του HIV από τη μητέρα στο μωρό, λέει η Poliquin. Αυτός ο κίνδυνος μετάδοσης μπορεί να είναι τόσο υψηλός όσο το 25 με 40 % εάν η μητέρα δεν λαμβάνει τη σωστή θεραπεία. Αλλά επειδή η αντιρετροϊκή θεραπεία είναι διαθέσιμη στον Καναδά, οι γιατροί είναι σε θέση να παρακολουθούν τη ιολογική ανταπόκριση της μητέρας. Αυτό καθιστά δυνατή την ασφαλή γέννηση και μειώνει τον κίνδυνο μετάδοσης του HIV σε περίπου 0,5%. Οι μητέρες με ΗIV συνίσταται επίσης να μη θηλάζουν καθώς μπορούν να μεταδώσουν τη μόλυνση στο μωρό.

Θεραπεία ενός ΣΜΝ
Σύμφωνα με τους ειδικούς, τόσο το μωρό όσο και η μαμά μπορούν να αντιμετωπιστούν για ΣΜΝ με αντιβιοτικά. Τα φάρμακα όπως η ερυθρομυκίνη, η αμοξυκιλλίνη και η αζιθρομυκίνη μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη θεραπεία των χλαμυδιών και η κεφιξιμίνη, η κεφτριαξόνη και η σπεκτινομυκίνη μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη θεραπεία της γονόρροιας.

Αν υπάρχουν προβλήματα εξελκώσεων ή οφθαλμικά προβλήματα για το μωρό, ωστόσο, ένας οφθαλμίατρος θα εμπλακεί στη φροντίδα. Εάν η μητέρα έχει HIV, το καλύτερο που πρέπει να κάνει κανείς είναι να διατηρήσει τη μαμά σε μια ασφαλή για την εγκυμοσύνη θεραπεία που είναι αποτελεσματική. Η ομάδα φροντίδας της πρέπει να διασφαλίσει ότι η μαμά συνεχίζει σε μια αγωγή που μπορεί να ανεχθεί και είναι αποτελεσματική στη θεραπεία της λοίμωξης από τον ιό HIV, καθώς και εκείνη που είναι ασφαλής για την εγκυμοσύνη.

Εξεταστείτε
Η εξέταση των ΣΜΝ πριν και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης γίνεται μέσω εργαστηριακών εξετάσεων αίματος.
Το ιδανικό είναι να εξετάζονται πριν να μείνουν έγκυες, έτσι μπορούμε να τους προσφέρονται οι καλύτερες πιθανότητες επιτυχίας στην εγκυμοσύνη και μας δίνει επίσης την ευρύτερη ποικιλία αντιβιοτικών που θα χρησιμοποιήθούν. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για ζητήματα όπως η γονόρροια όπου υπάρχουν αυξανόμενα ποσοστά αντίστασης. Αλλά επειδή περίπου το 50% των γεννήσεων είναι απρογραμμάτιστο, πολλές γυναίκες δεν έχουν απαραίτητα αυτό το παράθυρο πριν από την εγκυμοσύνη.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο εξετάζονται κατά την πρώτη προγεννητική επίσκεψη. Αυτό επιτρέπει να διασφαλίσθεί ότι αντιμετωπίζουν την λοίμωξη εκ των προτέρων, έτσι ώστε να μπορέσουν να αποφύγουν οποιαδήποτε δυσμενή αποτελέσματα της εγκυμοσύνης και να εμποδίσουν τη μετάδοση στο μωρό αν υπάρχει μολυσματική λοίμωξη.

Source link