SEX | Το χρονικό του πορνό

Ο σύγχρονος άνθρωπος για να εξελιχθεί στη μορφή που είναι σήμερα, πέρασε από διάφορες κακουχίες ώστε ανατομικά να είναι ο γνωστός homo sapiens που συναντάμε. Το ίδιο συμβαίνει και με το πορνό. Η εγγενής ηδονή δεν είναι κάτι καινούριο που επήλθε μετά την εφεύρεση του Τύπου και ξαφνικά έκανε όλο τον κόσμο ανώμαλο.  Δεν αξίζει τέτοιος αφορισμός στο πορνό, πέρασε τα πάνδεινα για να φτάσει στην σημερινή του μορφή.

Περί το 5200 π.Χ.

Το 2005 στη Γερμανία, ανακαλύφθηκε ένα άγαλμα το οποίο παρίστανε ένα ζευγάρι να βρίσκεται σε φάση προκαταρκτικών.  Το άγαλμα αυτό, βρέθηκε στο ομόσπονδο κρατίδιο της Γερμανίας, τη Σαξονία.

To 79 μ.Χ.

Πομπήια, η πόλη πορνό, η καυτή πόλη που το ηφαίστειο Βεζούβιος την έκανε στάχτες. Τα ντοκιμαντέρ που ασχολήθηκαν με την ίσως πιο σεξουαλική πόλη όλων των εποχών έχουν μεγάλη γκάμα πορνογραφικού υλικού. Οίκοι ανοχής, ειδικά δωμάτια πίσω από τα οινοπνευματοποτεία, διακοσμητικοί φαλλοί και τοιχογραφίες κάμα σούτρα παντού, η σεξουαλική απελευθέρωση ήταν το σήμα κατατεθέν της πόλης. Ζωντανή πορνογραφία σε κάθε σοκάκι.

Περί το 950 μ.Χ.

Ο Τζουντράβερμεν (Chandravarman) ξεκίνησε την κατασκευή του πρώτου από τους 85 ναούς στο Κατζουράχο, ναοί οι οποίοι διακοσμήθηκαν με αμέτρητα ερωτικά γλυπτά, αποδίδοντας φόρο τιμής, μεταξύ άλλων, και στην τέχνη του έρωτα, το Κάμα Σούτρα.

1557

Ο Πάπας Παύλος ο 4ος το 1557 φρόντισε να δημιουργηθεί ο κατάλογος των απαγορευμένων βιβλίων της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας. Ενώ τα περισσότερα βιβλία από αυτά είχαν απαγορευτεί για θεολογικούς λόγους, κάποια από αυτά είχαν και σεξουαλικό πρόσημο. Υπήρχαν και εκείνα τα βιβλία που ιντρίγκαραν τη θρησκεία και σε σεξουαλικό αλλά και σε θεολογικό χαρακτήρα, όπως αυτό του Giovanni Boccaccio. Το Βατικανό θα συνεχίσει να δημοσιεύει διάφορες εκδόσεις του Index Librorum Prohibitorum, «καταλόγου απαγορευμένων βιβλίων», μέχρι τελικά αυτή η πρακτική να εξαλειφθεί από τον Πάπα Παύλο VI τον Δεκέμβριο του 1965, μετά τις θεσμικές μεταρρυθμίσεις που πραγματοποίησε το Δεύτερο Συμβούλιο του Βατικανού.

1748

Το πορνό έχει αρχίσει ήδη να γίνεται εικονογραφημένο και διαδιδόμενο. O Τζον Κλίλαντ ξεκίνησε να διανέμει ένα ξεκάθαρα σεξουαλικό μυθιστόρημα με τίτλο Memoirs of a Woman of Pleasure. Το βιβλίο τελικά δημοσιεύεται λίγο αργότερα με τίτλο «Η ζωή και οι περιπέτειες της Φάνι Χιλ», αλλά οι βρετανικές αρχές, ένα χρόνο αργότερα, αρχίζουν να προβαίνουν σε κατασχέσεις του βιβλίου. Τελικά, το βιβλίο απαγορεύτηκε μέχρι το 1960.

1857

Το ιατρικό λεξικό του Robley Dunglison λέει: Ένα λεξικό της ιατρικής επιστήμης εφηύρε τον αγγλικό όρο «πορνογραφία». Ο Dunglison έδωσε στη λέξη τον ορισμό ως «περιγραφή των πορνείων ή της πορνείας ως ζήτημα δημόσιας υγιεινής». Η λέξη άρχισε να χρησιμοποιείται ευρέως όπως την ξέρουμε σήμερα, μέσα στην επόμενη δεκαετία.

1865

Το έργο «Ολυμπία» της Édouard Manet, ένα γυμνό πορτρέτο στο οποίο η Victorine Meurent απεικονίζει μια πόρνη, προκάλεσε σκάνδαλο στο Salon του Παρισιού το 1865. Οι αντιδράσεις που προκλήθηκαν δεν οφείλονταν στο ίδιο το γυμνό αλλά στη γήινη και ωμή ειλικρίνεια με την οποία την παρουσίασε η Meurent. Το γυμνό γενικότερα δεν θεωρούνταν πορνογραφικό επειδή ήταν εξιδανικευμένο και κινούνταν στο πλαίσιο της μυθοπλασίας, δείτε Αναγεννησιακούς πίνακες, αλλά το γυμνό της «Ολυμπίας» ήταν απλώς αυτό μιας γυμνής καθημερινής γυναίκας, όχι μιας εξιδανικευμένης θεάς.

1873

Ο Anthony Comstock το 1873 ίδρυσε την Κοινωνία της Νέας Υόρκης για την καταστολή της φαυλότητας, ξεκινώντας την καριέρα του εθνικού λογοκριτή της Αμερικής. Ο πόλεμος κατά της πορνογραφίας στις ΗΠΑ γεννήθηκε επίσημα.

1899

Το «Coucher de la Mariée» του Eugéne Pirou ήταν η πρώτη γνωστή ερωτική ταινία. Η Louise Willy, η οποία πρωταγωνίστησε σε οκτώ κωμωδίες από το 1896 έως το 1913, παρουσίασε ένα striptease και έκανε μπάνιο μπροστά στον φωτογραφικό φακό.

1908

Το «L’Ecu d’Or ou la Bonne Auberge», η πιο πρώιμη σκληροπυρηνική πορνογραφική ταινία, διανεμήθηκε για πρώτη φορά το 1908. Οι επικριτές του κατέστρεψαν τα περισσότερα εγχειρήματα του είδους, τα οποία εμφανίζονταν συνήθως σε οίκους ανοχής.

1969

Η Δανία νομιμοποίησε την πορνογραφία το 1969, καθιστάμενη, η πρώτη χώρα που την αποποινικοποίησε. Η κυβέρνηση αποφάσισε ότι από την 1η Ιουλίου του ίδιου έτους, κάθε νόμος σχετικά με την πορνογραφία που απευθύνεται σε ενήλικες καταργήθηκε επίσημα.

1973

Το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ, με αφορμή τη δίκη Miller, όρισε τι θα θεωρείται χυδαίο μέσα από τρεις βασικούς πυλώνες.

-Ο μέσος άνθρωπος θα πρέπει να θεωρεί ότι το έργο, στο σύνολό του, φαίνεται λάγνο.

-Το έργο απεικονίζει ή περιγράφει, κατά τρόπο ευαίσθητα προσβλητικό, τη σεξουαλική συμπεριφορά ή τις αποβολικές λειτουργίες που καθορίζονται ειδικά από το εφαρμοστέο κρατικό δίκαιο.

-Το έργο, στο σύνολό του, στερείται σοβαρής λογοτεχνικής, καλλιτεχνικής, πολιτικής ή επιστημονικής αξίας.

Αυτός ο ορισμός κατατάσσει όλα τα έργα χυδαίας θεματολογίας  ως πορνογραφικά. Το 2010, στην υπόθεση United States v. Stevens, το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την αξίωση ότι τα βίντεο βασανιστηρίων ζώων μπορούν να ταξινομηθούν ως άσεμνα ή χυδαία επειδή το μεγαλύτερο μέρος των παραδοσιακά χαρακτηρισμένων ως πορνογραφικών υλικών, δεν θα θεωρούνταν πια άσεμνα, σύμφωνα πάντα με το πρότυπο Miller. Παρόλα αυτά όλη η ποπ πορνογραφία θα χαρακτηριζόταν ως άσεμνη, όμως, εξ ορισμού.

Ορισμένη ως χυδαία ή μη, νόμιμη ή παράνομη, η πορνογραφία έχει αναπόφευκτα εδραιωθεί στο κοινωνικό σύνολο, από την ερωτική Πομπηία μέχρι τα Ανώτατο δικαστήριο των ΗΠΑ.

Source link