Γιατί συνεχίζω να είμαι με τον λάθος άνθρωπο;

Πέρασε καιρός από τότε που βγήκες το πρώτο ραντεβού με τον/ην σύντροφό σου. Τα σημάδια που έδειχναν ότι δεν κάνει για εσένα (και ίσως ούτε εσύ γι’ αυτόν) ήταν εκεί και τα αγνοούσατε και οι δυο σας. Γιατί όμως μένεις σε τούτη τη σχέση;

Πιστεύεις ότι μπορεί να αλλάξει;
Όταν γνωρίζουμε άτομα τα οποία δεν μας ταιριάζουν σαν χαρακτήρες (και μας πικάρουν και λίγο), σχεδόν πάντα θέλουμε να πιστεύουε ότι θα αλλάξουν. Τουλάχιστον για χάρη μας. Μακάρι αυτός ο κόσμος να ήταν τόσο αγγελικά πλασμένος.

Πιστεύεις ότι μπορείς να τον/ην αλλάξεις;
Περισσότερο επικίνδυνη σκέψη από την προηγούμενη, καθώς αν η αλλαγή δεν έρθει ποτέ, ρίχνουμε το φταίξιμο σε εμάς. Ίσως είναι λιγότερο πιθανό να καταφέρεις να αλλάξεις κάποιον προσπαθώντας. Εφόσον το έχει αποφασίσει ο ίδιος και εσύ σαν άνθρωπος το εμπνέεις να το κάνει, δεν είναι απίθανο. Αλλά η ελπίδα από μόνη της ότι θα αλλάξει, είναι σπατάλη φαιάς ουσίας.

Μήπως βαθιά μέσα σου το βλέπεις σαν πρόκληση;
Δεν είναι μυστικό ότι όπως συμβαίνει με τα παιδάκια και τα παιχνίδια, το ίδιο συμβαίνει και με τους ενήλικες τους συντρόφους τους. Συχνά, θέλουμε αυτό το οποίο δεν μπορούμε να έχουμε. Και είναι τόσο τοξικό και απολαυστικό όσο το τζανκ φουντ.

Μήπως φταίει η οικειότητα που υπάρχει μεταξύ σας;
Αν είστε για μεγάλο χρονικό διάστημα μαζί, δεν είναι δα και εύκολο να τον/ην αφήσεις. Μπορεί να αποτελεί λάθος επιλογή, αλλά τον νιώθεις άνθρωπό σου, και πρακτικά είναι. Ιδανική η σχέση δεν είναι, αλλά εσύ νιώθεις άνετα και αυτό είναι λογικό.

Μήπως κουράζεσαι στην ιδέα των ραντεβού με καινούρια πρόσωπα;
Οι άνθρωποι (αναφορικά με τις σχέσεις) χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: αυτούς που γουστάρουν τα ραντεβού και τα επιδιώκουν και αυτούς που τα βαριούνται απίστευτα. Εσύ, ίσως ανήκεις στην δεύτερα κατηγορία. Ξεφυσάς και μόνο στην ιδέα να βγεις, να πιεις, να γνωρίσεις κόσμο, να μιλήσεις με κάποιον/α, να φλερτάρεις, να ανταλλάξετε τηλέφωνα. Μετά να συνομιλήσετε σε κάποια εφαρμογή, να ξεναφλερτάρετε και κάποια στιγμή μετά από καμιά εβδομάδα να βγείτε οι δυο σας. Ακούγεται σαν γραφειοκρατία, δεν έχεις και τόσο άδικο.

Μήπως σου αρέσει και λίγο το δράμα;
Αυτές οι σχέσεις είναι σαν ταινίες. Έχουν λίγο από ίντριγκα, αρκετό δράμα και σασπένς. Από τη μία το δράμα έχει το γούστο του, αφού σου δίνει την αίσθηση ότι στη σχέση σας υπάρχει πάθος και θέλετε ο ένας τον άλλο. Από την άλλη το σασπένς είναι λογικό να σου προκαλεί μία έξαψη: «θα χωρίσουμε αυτή τη φορά ή δεν θα χωρίσουμε;»· αν μη τι άλλο σε βοηθά να ξεφύγεις λίγο από την καθημερινή ρουτίνα.

Μήπως είσαι σε άρνηση;
Δεν αμφιβάλλουμε ότι θα έχεις τις καλές στιγμές σου όποτε και συνειδητοποιείς ότι δεν είστε φτιαγμένοι ο ένας για τον άλλο, αλλά την άρνηση δεν την εκθρονίζεις. Κάποια στιγμή θα φτιάξουν τα πράγματα, σκέφτεσαι και το πιστεύεις πραγματικά. Δυστυχώς η άρνηση είναι μία κατάσταση στην οποία μπορούν να βρεθούν και οι πιο δυνατοί χαρακτήρες. Αλλά δεν κρατάει για πάντα.

Source link


Από την σελίδα in2life.gr